Vanavond hebben we het hele eerste en tweede bedrijf zonder boekje gespeeld. Voor deze twee delen kunnen we nu meer gaan werken aan vormgeving van het stuk en invulling geven aan de karakters van de verschillende personages. Zo komt er snel meer ‘leven’ in.

Dat mag ook wel, want we hebben nog maar een aantal repetities te gaan om een vlekkeloze uitvoering van ons blijspel ‘Uitvinden is een kunst’ op de planken te zetten. Hoewel … ‘vlekkeloos’ is in dit geval misschien niet geheel de juiste woordkeuze…

Na een extra lange vakantie stonden de leden van Micro vanavond weer te trappelen om met elkaar aan de slag te gaan. Maar het gebouw waarin wij repeteren, eigendom van de Imkervereniging, blijkt deze avond ook andere bezoekers aan te trekken. In de boom naast het gebouw hing een bijenzwerm, en niet zo’n kleine ook. De imker van dienst kwam langs om de zwerm te vangen.

De zwerm bijen en de ingepakte imker deden alle aandacht voor het toneelstuk verdampen en binnen de kortste keren stond iedereen buiten om het vangtafereel te aanschouwen. Uiteindelijk lukte het de imker niet om de hele bijenzwerm te vangen, maar is het ons nog wel gelukt om het gehele eerste bedrijf te spelen!

Vanavond is onverwachts onze wethouder van grondzaken opgestapt. Teveel nevenfuncties, zo bleek, om haar rol met verve te kunnen spelen.

Gelukkig bood de alternate aan, de rol van haar over te nemen. Zo kon direct, onder luid applaus van de aanwezigen, een nieuwe wethouder van grondzaken aantreden. Wij wensen haar veel succes bij het vervullen van deze prachtige rol.

Vanavond hebben we het hele eerste bedrijf zonder boekje gespeeld. De teksten zaten er bij iedereen goed in, al bleek zo hier en daar de hulp van de souffleurs toch nog broodnodig.

De spelers moeten de komende week al hun vrije tijd besteden aan het stampen van de teksten. Tijdens de volgende repetitie moet namelijk ook het tweede bedrijf zoveel mogelijk zonder het boekje erbij gespeeld kunnen worden. De regisseur is hard voor ons. Wat zeg ik, keihard!

De teksten zaten er vanavond een stuk beter in dan vorige week. We hebben het hele eerste bedrijf gespeeld. Deze repetitieavond hebben we ook weer hard gewerkt aan de inhoudelijke vormgeving van de verschillende karakters.

De spelers worden zo steeds meer één met hun toneelkarakter. Maar voor het zover is wordt er heel wat afgelachen tijdens het oefenen van de verschillende accenten, loopjes en andere karaktertrekjes. Zou het bijvoorbeeld nog op tijd goed komen met ‘de meloenen van oma’? En dan hebben we het nog niet eens gehad over de discussies met betrekking tot de kleding, rekwisieten en misschien wel het allerbelangrijkste; het decor!

Volgende week moeten we van de regisseur de tekst van het gehele eerste bedrijf uit ons hoofd kennen. Lang leve de souffleurs!

De spelers kregen vorige week de opdracht om de eerste teksten uit het hoofd te leren. Daar was duidelijk nog niet iedereen aan toegekomen in het extreem zonnige weekend. Het maakte voor de oefening van het eerste bedrijf niet veel uit. De souffleurs speelden vanavond een glansrijke rol.

Het valt ook niet mee zo’n eerste keer oefenen van een stuk. Spelers moeten behalve op hun tekst, ook letten op de handelingen die zij daarbij op het podium moeten uitvoeren. Niet op de verkeerde stoel gaan zitten, zorgen dat de juiste rekwisieten op tijd voorhanden zijn, enz. Daarnaast is ook de mimiek en intonatie bij de uitgesproken tekst heel belangrijk. Kortom het was weer een komische repetitieavond waar iedereen nog wat onwennig in zijn of haar nieuwe rol zat. De rest van de week staan we dus weer de nodige uurtjes voor de spiegel te oefenen!

Tijdens de repetitie zijn we vanavond meer ingegaan op de karakters van de verschillende rollen. Dat leverde weer de nodige hilarische momenten op. Karaktertrekjes, typetjes, dialecten, er komt van alles voorbij vanavond.

Voor elk karakter wordt nu een rolbiografie geschreven. Dat is een belangrijk instrument om een te spelen personage vorm te geven en verder uit te diepen. Hierdoor kan een speler zich nog beter inleven in het personage dat hij speelt.

Vanavond verzamelen we een keer niet op ons vertrouwde repetitieadres aan de Goudakkerstraat 46. De leesrepetitie wordt gehouden in het gebouw waar onze oude decors opgeslagen liggen en het nieuwe decor straks gebouwd gaat worden. Voor ons een nieuw gebouw, waarvoor onze kersverse penningmeester Arthuur een dikke schouderklop verdient.

We hebben vanavond voor het eerst ons nieuwe stuk gelezen. Er zit veel humor in het blijspel ‘Uitvinden is een kunst’, waarmee Micro op 8 november in Theothorne op de planken staat. Na de leesrepetitie, wat een beetje vergelijkbaar is met een auditie, heeft onze regisseur de rollen verdeeld, maar die uitkomst blijft voor de buitenwereld voorlopig nog even geheim. Vanavond is ons wel duidelijk geworden dat niet alleen de spelers, maar ook de mensen van het decor weer een mooie uitdaging staat te wachten.

Op zaterdag 21 februari 2015 staan wij op de planken van Cultureel Centrum Theothorne met het blijspel in drie bedrijven: ‘Uitvinden is een kunst’. De beschrijving van het stuk door onze regisseur, heeft ons allemaal niet alleen enthousiast maar vooral ook nieuwsgierig gemaakt.

Volgende week hebben we leesrepetitie. Dan wordt het script van ons nieuwe stuk voor het eerst uitgereikt. Dan weten we dus precies hoe het blijspel in elkaar steekt, welke rollen er zijn, maar ook wie van ons deze rollen dit jaar gaan spelen. De leesrepetitie is één van de spannendste avonden van het theaterseizoen.